खै ! अधिकार कहाँ छ ?

• By Kite Sansar
• April 24, 2021
• 490
• 0

कविता

शिला शाही ‘सञ्जिता’

सडकको पेटीमा भीख माग्दै

छाक टार्ने मानिस भन्छन्

खै ! अधिकार कहाँ छ ?

घरबारविहिन सुकुम्बासी

जनताले भन्छन्

खै ! जमिन कहाँ छ ?

नब्बे डिग्री घाममा पिल्सिएका

विदेशको गल्ली–गल्लीमा रोजगार खोज्दै

हिँड्दै भौतारिएका युवाले भन्छन्

खै ! रोजगार कहाँ छ ?

विदेशका कोठी–कोठीमा बेचिएकी

नारी भन्छिन्

खै ! मेरो अस्मिता कहाँ छ ?

आफ्नै गाउँ, समाज र छिमेकीबाट

बलात्कृत भएकी प्रहरी चौकीमा धाउँदा पनि

न्याय नपाएकी नारीले भन्छिन्

खै ! न्याय कहाँ छ ?

पुरुषको दासतापूर्ण साङ्गोमा बाँधिएकी

नारीले भन्छिन्

खै ! मेरो स्वतन्त्रता कहाँ छ ?

गरिवको झुपडीमा हुर्किदै गरेका

पढ्न लेख्न नपाएका बालबालिका भन्छन्

लाउने नाना छैन, खाने खाना छैन

खै ! मेरो शिक्षाको अधिकार कहाँ छ ?

रातदिन काम गरी श्रमको मूल्य नपाएका

मजदुरले भन्छन्

बर्षदिन खोरियामा काम गर्दा पनि

छाक टार्न नसक्ने किसानले भन्छन्

खै ! मेरो भोको पेटकको अधिकार कहाँ छ ?

अधिकार त मागेर मिल्दैन

अब खोसेर लिनुपर्छ

अधिकार संविधानमा पनि लेखियो

अधिकार दिन्छौ भन्दै

भाषण गरेको पनि देखियो

तर खै ! मेरो अधिकार कहाँ छ ?

युवालाई रोजगारको अभाव छ

बालबालिकालाई शिक्षाको अभाव छ

जनतालाई बास, गास र कपासको अभाव छ

छट्पटिएको बिरामीलाई स्वास्थ्यको अभाव छ

खै ! मेरो बाँच्न पाउने उपचारको अधिकार कहाँ छ ?

गरिबको झुपडीमा शान्ति छैन

नारीको सुनौलो दिन अझै आएको छैन

खै ! मेरो जीवन जिउने अधिकार कहाँ छ ?

अधिकार पाउनलाई अब लड्नुपर्छ

एकढिक्का भई लड्नुपर्छ

पुरुषसत्ता विरुद्ध

लड्नुपर्छ दलाल सत्ता विरुद्ध

ल्याउनुपर्छ नयाँ व्यवस्था,

अथवा वैज्ञानिक समाजवाद ।