नमिता दवाडी
मजाक बन्न लाएक छ,
तिम्रो र मेरो सहयात्रा,
र पनि !
गुडि रहेछ सम्बन्धको थोत्रो ट्रक घ्यार्र – घ्यार्र,
जिन्दगीको बगरे बाटोमा ।
समर्पणको नाममा कहिल्यै खुम्चिन नपर्ने,
रेटिन नपर्ने तिम्रो मन देखेर ,
अनायासै निस्किन्छ जीर्ण ओठहरुबाट ,
हाए ! नियति मेरो देश र मेरो प्रेमको !
प्रत्यक पटक बनाउनुपर्छ नयाँ मानचित्र
आफैं खुम्चिदै र हराउँदै गरेको !!
हात समातेर गुलाबी बगैँचामा सएर गर्न
नपाएकै दिन,
ताता र राता ओठहरु मुखौटो भित्र बन्दी
भएकै क्षण ,
तिमीबाट आयो निमन्त्रणा सम्बन्ध मैजारोको ,
बिलम्ब नगरिकनै स्विकारिदिएँ मैले पनि सहस्र ,
यसरी , भयावह अबशान भएको छ प्रेमको !
र ,गन्हाएको छ उन्मत्त वास्ना शहरभरी।
धृष्टता हो जान्दछु,
प्रेम बारे बोल्नु र पनि बोल्दछु !
प्रेम सिँउदो र सिँदुरको !
प्रेम गला र पोतेको !
माफ गर्नु होला !
यहाँ पनि प्रेम जिवित छैन !
छ भने भनिदिनुहोस् ,
किन ?
किन कुर्न सक्दैन सिउँदो ?
भरिन खुसीको सिँदुरले एकदिन शिघ्र भबिस्यमा!
जब बाचा मायाको !
बाचा कर्तव्यको !
बाचा समर्पणको !
कतै दूर दराजमा
आफ्नै रगत ,पसिना र सपनाको निजि फ्याक्ट्रीमा
खुसिको सिँदुर उत्पादन र प्रसाधन गरिरहेछ। �+{��